Ο ¶γιος Λεόντιος ή Αι-Λέντης
Ιστορικά στοιχεία
Δεν ξέρουμε από ποια αιτία καταστράφηκε ο ναός, τα ελάχιστα απομεινάρια από τους τοίχους του που δεν έχουν καλυφτεί από χώματα και πέτρες μαρτυρούν την ύπαρξη του.
«Ο Αι – Λέντης κλείνεται μέσα στην ερημιά του, αξίζει νΆ αναστηλωθεί να εύρει τη θωριά του.»
Με τα «προφητικά» αυτά λόγια ο Ζαχαρίας Σμυρνάκης έκλεινε το ημερολόγιο του Συλλόγου για το 2013.
Ένα χρόνο μετά, στις 18 Ιουνίου 2014, η καμπάνα του ναού ελπίζομε ότι θα κτυπήσει και πάλι «με τη δύναμη του θεού» και τη βοήθεια όλων μας και θα παρακολουθήσομε στον αναστηλωμένο πλέον ναό τη λειτουργία του Αγίου Λεοντίου και της συνοδείας του.
Ελάτε όλοι μαζί να προσπαθήσουμε, όσο και όπως μπορεί ο καθένας. Να μην ξεχνάμε πως το λίγο του ενός γίνεται πολύ όταν ενωθεί με το λίγο των πολλών.
Συναξάρι Αγίου Λεοντίου
Οι ¶γιοι Λεόντιος, Υπάτιος και Θεόδουλος, μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Ουεσπασιανού.
Ο Λεόντιος καταγόταν από την Ελλάδα (Αίγινα) και διακρινόταν για το μεγαλοπρεπές και αγέρωχο παράστημά του και τη ρωμαλεότητά του. Σε νεαρή ηλικία κατετάγη στο στρατό και σε όλες τις μάχες επεδείκνυε μεγάλη γενναιότητα και ανδρεία. Γι' αυτές του τις αρετές προβιβάσθηκε γρήγορα σε υψηλά στρατιωτικά αξιώματα. Παρά τη γρήγορη εξέλιξή του και την υψηλή του θέση, συμπεριφερόταν με πολλή μετριοφροσύνη και τιμιότητα.
Όταν βρισκόταν στην Αφρική διδάχθηκε την χριστιανική πίστη, στην οποία η ευγενής και τίμια ψυχή του ανταποκρίθηκε με θέρμη. ¶ρχισε να κηρύττει το λόγο του Θεού στους υφισταμένους του και τούς στρατιώτες, όσα δε χρήματα κέρδιζε τα διέθετε για την ανακούφιση των πτωχών, των χηρών και των ορφανών.
Η χριστομίμητη αυτή δραστηριότητά του γρήγορα απόδωσε εύχυμους καρπούς. Δύο συνάδελφοί του ο Υπάτιος (ή Υπάτος) και ο Θεόδουλος, πίστευσαν στο Χριστό και άρχισαν να ζουν με χριστιανική αγνότητα και άσκηση.
Όταν πληροφορήθηκε το γεγονός ο αφρικανός ηγεμόνας Αδριανός, προσπάθησε με διάφορες υποσχέσεις να τούς κάμει να αρνηθούν την πίστη τους. Γρήγορα κατάλαβε ότι οι ¶γιοι παρέμεναν ακλόνητοι, ως γενναίοι στρατιώτες Ιησού Χριστού. Διέταξε λοιπόν τον διΆ αποκεφαλισμού θάνατο του Υπάτιου και Θεόδουλου, τον δε Λεόντιο μαστίγωσε μέχρι θανάτου. Έτσι με το τίμιο αίμα τους, επισφράγισαν την πίστη και την αγάπη τους στο Σωτήρα και Λυτρωτή τους και κέρδισαν τους αμαράντινους του μαρτυρίου στεφάνους.
Ιστορικά στοιχεία
Τα ερείπια του Αγίου Λεοντίου βρίσκονται περίπου 600 μέτρα ΝΔ του χωριού απέναντι από την εκκλησία του Αφέντη Χριστού. Από το Αρχείο των Ιεροδικών (Καδήδων), μαθαίνομε ότι στην περιοχή αυτή υπήρχε ένα μικρό χωριό με το όνομα ¶ι-Λέντης το οποίο σύμφωνα με μαρτυρίες των κατοίκων του Αβδού εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους του και ερημώθηκε λόγω μιας θανατηφόρου επιδημίας (ίσως της πανώλης). Η οριστική εγκατάλειψη του οικισμού πιθανότατα έγινε μετά τον πόλεμο ανάμεσα στους Αβδιώτες και Τούρκους στα 1841.
Δεν ξέρουμε από ποια αιτία καταστράφηκε ο ναός, τα ελάχιστα απομεινάρια από τους τοίχους του που δεν έχουν καλυφτεί από χώματα και πέτρες μαρτυρούν την ύπαρξη του.
«Ο Αι – Λέντης κλείνεται μέσα στην ερημιά του, αξίζει νΆ αναστηλωθεί να εύρει τη θωριά του.»
Με τα «προφητικά» αυτά λόγια ο Ζαχαρίας Σμυρνάκης έκλεινε το ημερολόγιο του Συλλόγου για το 2013.
Ένα χρόνο μετά, στις 18 Ιουνίου 2014, η καμπάνα του ναού ελπίζομε ότι θα κτυπήσει και πάλι «με τη δύναμη του θεού» και τη βοήθεια όλων μας και θα παρακολουθήσομε στον αναστηλωμένο πλέον ναό τη λειτουργία του Αγίου Λεοντίου και της συνοδείας του.
Ελάτε όλοι μαζί να προσπαθήσουμε, όσο και όπως μπορεί ο καθένας. Να μην ξεχνάμε πως το λίγο του ενός γίνεται πολύ όταν ενωθεί με το λίγο των πολλών.
Συναξάρι Αγίου Λεοντίου
Οι ¶γιοι Λεόντιος, Υπάτιος και Θεόδουλος, μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Ουεσπασιανού.
Όταν βρισκόταν στην Αφρική διδάχθηκε την χριστιανική πίστη, στην οποία η ευγενής και τίμια ψυχή του ανταποκρίθηκε με θέρμη. ¶ρχισε να κηρύττει το λόγο του Θεού στους υφισταμένους του και τούς στρατιώτες, όσα δε χρήματα κέρδιζε τα διέθετε για την ανακούφιση των πτωχών, των χηρών και των ορφανών.
Η χριστομίμητη αυτή δραστηριότητά του γρήγορα απόδωσε εύχυμους καρπούς. Δύο συνάδελφοί του ο Υπάτιος (ή Υπάτος) και ο Θεόδουλος, πίστευσαν στο Χριστό και άρχισαν να ζουν με χριστιανική αγνότητα και άσκηση.
Όταν πληροφορήθηκε το γεγονός ο αφρικανός ηγεμόνας Αδριανός, προσπάθησε με διάφορες υποσχέσεις να τούς κάμει να αρνηθούν την πίστη τους. Γρήγορα κατάλαβε ότι οι ¶γιοι παρέμεναν ακλόνητοι, ως γενναίοι στρατιώτες Ιησού Χριστού. Διέταξε λοιπόν τον διΆ αποκεφαλισμού θάνατο του Υπάτιου και Θεόδουλου, τον δε Λεόντιο μαστίγωσε μέχρι θανάτου. Έτσι με το τίμιο αίμα τους, επισφράγισαν την πίστη και την αγάπη τους στο Σωτήρα και Λυτρωτή τους και κέρδισαν τους αμαράντινους του μαρτυρίου στεφάνους.
H Επιτροπή αναστήλωσης Αγίου Λεοντίου Ενορίας Αβδού