Επιστροφή
Αναζήτηση 
Παρασκευή 29 Μάρ 2024
Eurosign
Μενού
Είσοδος Χρήστη
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

Ο δικτυακός τόπος του Αβδού: Μερικές οδηγίες προς ναυτιλομένους...

Ο Αϊ Γιώργης στις Μελανιές

 
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ arrow ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΒΔΟΥ arrow Το άρθρο του ΓΕΩ για το σπήλαιο της Αγίας Φωτεινής
Το άρθρο του ΓΕΩ για το σπήλαιο της Αγίας Φωτεινής Εκτύπωση E-mail
Γράφει ο/η Μιχάλης Ταμιωλάκης   
15.06.04
Εξερευνούμε το σπήλαιο, που σύμφωνα με την παράδοση, το άνοιξε η Παναγία για να βρει η Αγία Φωτεινή ένα ήσυχο και απομονωμένο μέρος ώστε να αφιερωθεί στον Θεό. Οροπέδιο Λασηθίου, χωριό Αβδού, 700 μέτρα στα έγκατα της Γης και του μυστηρίου... Το οδοιπορικό μιας όμορφης εξερευνnτικής προσπάθειας ξεκινάει αφήνοντας το Ηράκλειο με κατεύ8υνση προς το Οροπέδιο του Λασιθίου. Υστερα από 35 xλμ. διαδρομής καταλήγουμε στο χωριό Αβδού. Ολοι όσοι έχουν περάσει από εκεί έχουν δει σίγουρα τη σήμανση «Σπήλαιο Αγ. Φωτεινής 7 χλμ.», όπου και χωροταξικά ανήκει. Ανηφορίζοντας όλη αυτη την απόσταση πάνω στο xωματόδρομο, που σε ορισμένα σnμεία δυσκολεύει την οδήγηση, φτάνουμε σε ένα πλάτωμα λiγο χαμηλότερα από την είσοδο του σπηλαίου...

Σπήλαιο Αγ. Φωτεινής:

Ο ναός
των
σταλακτιτών

Το ειδικό αφιέρωμα στο σπήλαιο της Αγίας Φωτεινής, στο ένθετο ΓΕΩ της εφημερίδας Ελευθεροτυπίας (φύλλο 17-2-2001) από τον Σπηλαιολογικό Ομιλο Κρήτης.

Εξερευνούμε το σπήλαιο, που σύμφωνα με την παράδοση, το άνοιξε η Παναγία για να βρει η Αγία Φωτεινή ένα ήσυχο και απομονωμένο μέρος ώστε να αφιερωθεί στον Θεό.
Οροπέδιο Λασηθίου, χωριό Αβδού, 700 μέτρα στα έγκατα της Γης και του μυστηρίου...

Κείμενο - φωτ: Μανώλης Διαμαντόπουλος

fot1. Ομορφοι σταλακτίτες και σταλαγμίτες καθρεφτίζονται στα ασάλευτα νερά της λιμνούλας

Το οδοιπορικό μιας όμορφης εξερευνnτικής προσπάθειας ξεκινάει αφήνοντας το Ηράκλειο με κατεύ8υνση προς το Οροπέδιο του Λασιθίου. Υστερα από 35 xλμ. διαδρομής καταλήγουμε στο χωριό Αβδού. Ολοι όσοι έχουν περάσει από εκεί έχουν δει σίγουρα τη σήμανση «Σπήλαιο Αγ. Φωτεινής 7 χλμ.», όπου και χωροταξικά ανήκει. Ανηφορίζοντας όλη αυτη την απόσταση πάνω στο xωματόδρομο, που σε ορισμένα σnμεία δυσκολεύει την οδήγηση, φτάνουμε σε ένα πλάτωμα λiγο χαμηλότερα από την είσοδο του σπηλαίου. Από εκεί, με τα πόδια, ακολουθώντας το ανηφορικό μονοπάτι, φτάνουμε στήν είσοδο τnς σπηλιάς, η οποία ανοίγεται σε έναν εντυπωσιακό και απότομο βράχο. Η θέα από αυτό το σημείο είναι μαγευτική, βλέποντας τις βραχώδεις απολήξεις του όρους Λουλουδάκι, όπου και βρίσκεται το σπήλαιο, τον κατάμεστο από ελιές κάμπο που εκτείνεται γύρω από τo Αβδού, καθώς και τους γύρω λόφους. Το σπήλαιο αυτό είναι πολύ οικείο και αγαπητό στους κατοίκους του χωριού, διότι εκεί βρίσκεται και ο ναός της Αγίας Φωτεινής, η οποία, κατά τα λεγόμενα της παράδοσης, έψαχνε να βρει κάποιο ησυχο και απομονωμένο μέρος από τους υπόλοιπους ανθρώπους, ώστε να αφιερώσει το υπόλοιπο τnς ζωης της στον Θεό. Ενώ όμως δεν έβρισκε το μέρος που ήθελε, παρουσιάστηκε η Παναγία και κάνοντας θαύμα, άνοιξε τo σπήλαιο στο βράχο, ώστε να μπει η Αγία Φωτεινή.

Σύμφωνα επίσης με την παράδοση, οι γυναίκες που έχουν πρόβλημα τεκνοποίησης, προσευχόμενες στο σπήλαιο και πίνοντας το αγίασμα που στάζει από την οροφή, τεκνοποιούν και πάντοτε κάνουν αγόρια. Το τμήμα του σπηλαίου όπου βρίσκεται ο ναός είναι εύκολα προσβάσιμο και γνώριμο σε πολύ κόσμο: πηγαίνουν για προσκύνημα ή ως απλοί επισκέπτες. Στο παρελθόν υπήρξαν τολμηροί οι οποίοι είχαν επιχειρήσει και σκαρφάλωσαν πάνω από το ιερό κυρίως για να κρυφτούν σε καιρό πολέμου - από τους εκάστοτε εχθρούς- ή για να ικανοποιήσουν τπν περιέργειά τους για τo αν υπήρχε συνέχεια. Η διαφορά μεγέθους ανάμεσα στο μέχρι χθες γνωστό τμήμα του σπηλαίου και στο σημερινό είναι σημαντική. Γύρω στα τριάντα μέτρα το μήκος του γνωστού τμηματος, ενώ σήμερα το μήκος των διαδρομών του σπηλαίου είναι γύρω στα εφτακόσια μέτρα.

Η εξερεύνηση του σπηλαίου πραγματοποιήθnκε σταδιακά, κατά τn διάρκεια ολιγοήμερων αποστολών τα καλοκαίρια του 1999 και του 2000 από δραστήρια μέλη του Σπηλαιολογικού Ομίλου κρήτης (ΣΠΟκ), νεοσύστατου συλλόγου από το 1999.

Ακολουθώντας τα βήματα των παλαιότερων τολμηρών, αλλά με μεγαλύτερη ασφάλεια κάνοντας χρήση σπnλαιολογικού εξοπλισμού, ανεβήκαμε 14 μέτρα πάνω από το ιερό όπου και συναντήσαμε αίθουσα διαστάσεων 3 μ. πλάτους, 12 μ. μήκους, 8 μ. ύψους. Εκεί διαπιστώσαμε ότι η αίθουσα αυτή συνεχίζει από ένα μικρό πέρασμα στο οποίο αφού μπηκαμε χρειάστηκε να συρθούμε σε ένα επίμηκες στενό τούνελ γύρω στα 10 μέτρα.

Το χαρακτηριστικό σε αυτό το τούνελ ηταν η έντονη κίνηση ρεύματος αέρα, γεγονός που μας έβαλε την υποψία ότι πιο μέσα υπάρχει μεγάλη συνέχεια. Αφού συναντήσαμε μία μικρή αίθουσα διαστάσεων 2 μ. πλάτος 2 μ. μήκους, 2 μ. ύψους, τρυπώσαμε πάλι σε ένα στενό πέρασμα και συναντήσαμε ένα μικρό άνοιγμα πάνω στο βράχο, διαμπερές, με μεγάλη πίεση αέρα, πράγμα που μας έκανε να νιώσουμε μεγάλο ενθουσιασμό, διότι μπορούσαμε να διακρίνουμε, έσω και με δυσκολία, ότι πίσω από το μικρό διαμπερές άνοιγμα το σπήλαιο μεγάλωνε και προδήλωνε τη μεγάλη συνέχειά του. Σε αυτό το σημείο επιστρέφουμε πίσω για να συνεχίσουμε την επόμενη φορά τις προσπάθειες διάνοιξης του στενού, χρησιμοποιώντας σφυρί και καλέμι, τρία άτομα επί πέντε ώρες, προσπάθεια τελικά με επιτυχές αποτέλεσμα.

Ετσι λοιπόν ένας ένας και σε οριζόντια θέση περνάμε αντίκρυ από το στενό διαμπερές. Από εκείνο το σημείο και έπειτα, το κά0ε βήμα και η κάθε κίνησή μας συνοδεύονταν από επιφωνήματα χαράς και ενθουσιασμού, ενώ παράλληλα κινούμασταν με μεγάλη προσοχή για να μnν προκαλέσουμε τπν παραμικρή ζημιά σε αυτό το πανέμορφο δημιούργημα που χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια να δημιουργηθεί.

Στις εξορμήσεις που έγιναν στο σπήλαιο της Αγίας Φωτεινής μάς κατέπληξε η εναλλαγή τοπίου και σπηλαιοθεάματος που υπάρχει στο ανάπτυγμά του, τo οποίο εκτείνεται σε τρία επίπεδα. Το μεσαίο επίπεδο, που είναι και τo μεγαλύτερο ξεπερνώντας τα τετρακόσια μέτρα διαδρόμων, περιέχει και τα ομορφότερα σπηλαιοθεάματα. Υπάρχει η αίθουσα της βροχής στην οποία η οροφή είναι καλυμμένη με σταλακτίτες λεπτής διαμέτρου και σχετικά μεγάλου μήκους. Επίσης στnv ίδια αίθουσα υπάρχουν στις πλευρές ογκώδεις σταλαγμιτικές αποθέσεις, πολύ εντυπωσιακές, ενώ το δάπεδό τnς διασχίζεται από ένα σταλαγμιτοποιημένο διάδρομο, προσδίδοντάς της ιδιαίτερη ομορφιά.

Το πιο εντυπωσιακό σπηλαιοθέαμα, όμως, όλου του σπηλαίου, που βρίσκεται στο επίπεδο αυτό, είναι οι δύο αίθουσες με τις λιθωματικές λεκάνες (γκουρ), οι οποίες αποτελούν ένα μεγάλο αριθμό μικρότερων λιμνών η μία πλάι στην άλλη, με τοιxώματα που έχουν σχηματιστεί με την απόθεση σταλαγμιτικού υλικού, λόγω της πολύ μικρής κλίσης του δαπέδου και της αργής κίνησης του νερού.

Μετά τις αίθουσες αυτές και διά μέσου στενού περάσματος υπάρχει μία πανέμορφη αίθουσα ποικίλου σταλακτιτικού και σταλαγμιτικού διακόσμου, ενώ στο κέντρο τnς υπάρχει μία μικρή λίμνη. Ανεβαίνοντας στο πάνω επίπεδο του σπηλαίου εντυπωσιαστήκαμε από τις πολλές γαλαρίες, οι οποίες σε πολλά σημεία ενώνονται μεταξύ τους δημιουργώντας ένα δαιδαλώδες σύστημα, το οποίο κινείται προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Δεν ήταν λίγες οι φορές που σκαρφαλώνονιας σε αυτές τις γαλαρίες ελπίζαμε ότι θα βρούμε κάποια μεγάλη αίθουσα ή κάποια μεγάλη συνέχεια.

Το σκηνικό αλλάζει συνεχώς μέσα σε αυτές τις γαλαρίες: ενώ αλλού κινούμαστε σκυφτοί ή έρποντας, αλλού το ύψος φτάνει και τα τέσσερα μέτρα. Ο διάκοσμός τους σε ορισμένα σημεία είναι εντυπωσιακός, περιλαμβάνοντας ελικτίτες, κοραλλιόμορφους σταλαγμίτες καθώς και σπάνιους "δύσμορφους" σταλακτίτες. Χαρακτηριστικής ομορφιάς είναι η αίθουσα διαστάσεων 6 μ. πλάτους, 15 μ. μήκους, 10 μ. ύψους, που βρίσκεται στο επίπεδο αυτό, με ιδιαίτερα εντυπωσιακή σταλαγμιτική κολόνα, ύψους τεσσάρων μέτρων. Η συνέχεια του σπηλαίου προς το χαμπλότερο επίπεδο έγινε διά μέσου κλιμακωτού βαράθρου το οποίο ξεκινάει από το κύριο επίπεδο ανάμεσα σε μεγάλους κατακρειμνισμένους ογκόλιθους και εκτείνεται σε εξήντα μέτρα βάθος. Στον πυθμένα του βαράθρου συναντήσαμε μία εντυπωσιακή και μεγάλη γαλαρία, μήκους 80 μέτρων, πλάτους από τρία έως πέντε μέτρα και μέσου ύψους τριών μέτρων. Στη γαλαρία αυτή υπάρχουν μεγάλες μάζες άμμου και αργίλου, γεγονός που δηλώνει έντονη κίνηση νερού σε περιόδους υψηλών βροχοπτώσεων.

Η μεγάλη μας φιλοδοξία σε αυτό το σπήλαιο, λόγω του ανοδικού αναπτύγματος σε σχέση με την είσοδό του, ήταν ότι πιθανόν να φτάναμε στο σημείο εκροής των υδάτων του Οροπεδiου Λασιθίου, το οποίο βρίσκεται ανατολικότερα, με υψομετρική διαφορά 300 μ. ψηλότερα και σε νοητή ευθεία σε μικρή απόσταση. Αυτό, όμως, τελικά δεν πραγματοποιήθηκε, αλλά εκκρεμεί για επόμενες εξερευνητικές προσπάθειες, αφήνοντας μέχρι τότε σε όλους μας ένα μεγάλο ερωτηηματικό. Μεγάλη, όμως, ήταν η ηθική ανταμοιβή και η ψυχική ικανοποίηση όσων δούλεψαν γι’ αυτή την εξερεύνηση, αφιερώνοντας αρκετό χρόνο και καταβάλλοντας αρκετό κόπο ώστε να ανακαλυφθεί αυτό το όμορφο, φυσικό δπμιούργημα, που για xιλιάδες χρόνια διαμορφώνεται στα ενδότερα του ορεινού όγκου που απλώνεται στην επιφάνεια.

Μεγάλο ευχαριστώ οφείλουμε στο φίλο Γρηγόρη για τn βοήθεια που προσέφερε στην εξερευνητική προσπάθεια, αλλά και τη φιλοξενία των μελών της αποστολής, καθώς και της μεταφοράς προς την περιοχή του σπηλαίου. Ιδιαίτερα, όμως, ευχαριστούμε την κυρα-Φανή για τις υπέροχες λιχουδιές που τόσες φορές μας προσέφερε μετά τις κουραστικές εξερευνητικές προσπάθειες χορταίνονιας την πείνα μας.

Μέλη της εξερευνnτικής ομάδας: Διαμαντόπουλος Μανώλης, Ψωμάς Μεθόδιος, Χριστοδούλου Ανδρέας, θωμακάκης Γρηγόρης.

Τελευταία ανανέωση ( 28.07.04 )
 
'Αλλες κατηγορίες
©2001 - 2004, mes-AVDOU, All Rights Reserved.
WebSite Created and Hosted by metrovista.creative.media, Heraklion.